- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- BJ.
- A.
- H.
I.
2.
iur.
a.
pozwanie do
sądu; actus vocandi, citandi in ius
StPPP II p. 900 (a. 1494) : Nicolaus ... dedit iuxta consuetudinem aduocare ministeriali partem aduersam primo ... et quarto vicibus ex abundanti ... ad exaudiendum iuramentum sive accipiendum a dicto Gorynyeczky ... quam a-em protestatus est per ministerialem prefatis nobilibus.Cf. ADVOCO II 1.
b.
poddanie sprawy rozpatrywanej przez sąd decyzji władzy
najwyższej;
actus subiciendi magistratui
supremo causam coram iudicibus
disceptatam
*Theiner II p. 51 (a. 1447) : nulli ergo ... nostre absolutionis ... provisionis, a-is, extinctionis [sc.(litteris contravenire liceat]).
II.
funkcja; munus
1.
adwokata; patroni
in iudicio.
Transl. dicitur de defensione in universum
*CodEp I 2 p. 142 (a. 1453) : considerantes huiusmodi negotium pro ... a-is ecclesiasticae debito ... nostram ... curam ... deposcere (agitur de bello contra Turcas ).Cf. ADVOCO III 1; ADVOCATUS I.
2.
wójta; advocati
oppidi
*MPHI p. 346 (a. 1076) : in ... oppido, cuius a-em primum post patrem habuit.
ArHist III p. 479 (a. 1521) : Nicolaus ... in equo cum hasta, clipeo ... et gladio de a-e.Cf. ADVOCATUS III 1 2.