- F.
- Th.
- S.
I.
dojrzały, dorosły
(o ludziach, zwierzętach,roślinach); pubes,
maturus (de hominibus,animalibus,plantis),
propr. et transl.
(opp.
iuvenis
*Dogiel IV
p. 20,
a. 1249
;
*ib. V
p. 97, a.
1391
;
; puer
Lites I
p. 296,
a. 1339
;
AKap p. 58, a. 1540 ; ; sed iuvenis a-us dicit
VINC. p. 256 ). N. locut .:
α. aetas pełnoletność.
β.
animositas
dojrzałe męstwo;
fortitudo consummata
KADŁUB. p. 5 : adeo illos non dominandi ambitus ... set a-e robur animositatis exercebat, ut preter mangnanimitatem nihil mangnum estimarent.
γ.
ratio
pełnia władz umysłowych; aetas rationis
particeps
AGZ XIX p. 138 (a. 1502) : quousque nobilis Joannes ... ad a-am racionem pervenerit.
δ.
teneritudo
dojrzała, głęboka czułość
KADŁUB, p. 42 : qui [(sc. Bole slaus)] … ecclesiam ... tam a-a fovit teneritudine.
2.
w niejasnym znaczeniu;
sensu parum perspicuo
KodMp I p. 333 (a. 1365) : dimittendo viam a dextris ad Krzyżanowice per bonum a-um usque ad unam arborem.