- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
CRIC. p. 136 : principium ... quod acephalon videtur].
I.
propr.
pozbawiony głowy;
capite carens
KADŁUB. p. 8 : ait ridiculum esse pecus mutilum, hominem a-um.
DŁUG. LibBen I p. 576 : decanus ... capita (sc. imaginum ) decussit et a-as illas effecit.
II.
transl.
1.
pozbawiony początku, wprowadzenia (o dziele literackim);
sine initio, introductione (de scripto)
CRIC.
cf.
sq.
2.
pozbawiony kierownictwa, wodza (o jakiejś społeczności ludzkiej,
szczeg. o wojsku),
nie panujący nad swoimi skłonnościami, lekkomyślny (o człowieku); duce
carens (de quadam multitudine
hominum,
praec. de exer
citu), qui cupiditates suas non
comprimit, temerarius (de homine)
KADŁUB. p. 223 : modicum audio habere roboris exercitus a-os.
ConcPol VI p. 242 (a. 1398) : ipsi homines tamquam a-i et sine pastore periculose errantes.
ArHist V p. 431 (a. 1450) : quod ... evenire posset, si ... ut a-i unusquisque pro suo viveret libitu voluntatis.
III.
A-i, -orum
nazwa pewnej herezji; nomen
sectae cuiusdam
haereticorum
MPH II p. 788 (a. 1135) : anno VIII A-orum heresis abdicatur.