- F.
- Th.
- S.
I.
odmówić, nie
przyjąć; recusare, reicere.
Constr.
a.
abs.
b. aliquid, aliquem.
c. alicui aliquid.
d. alicui
ROYZ. I p. 62 v. 43: hoc pater hoc velit ac votis non a-at aequis.
e.
c.
inf.
II.
odradzać komuś coś,
powstrzymywać kogoś od czegoś;
dissuadere, prohibere aliquem ab aliqua
re
DŁUG. Hist. I p. 362 : a-bat autem Alexius ... ne in ultimae dimicationis veniret discrimen, dicens etc.
III.
zaprzeczać;
negare.
IV.
poniechać, porzucić, unikać czego; renuntiare alicui rei,vitare
aliquam rem
KodWp II p. 391 (a. 1326) : clerici ... secularia officia et negocia a-ant.
DŁUG. Hist. IV p. 531 Gregorii Sanocei versus refert: non tibi triste fuit Jagyelno a-re, Wladislaus nomen habere baptismi titulo.
V.
astr.
1.
odchylać się (od pionu lub poziomu); declinare (a linea ad
perpendiculum vel ad libellam
directa)
COPERN. Rv . p. 325 : tunc solum epicyclii diametros erit ad a-b lineam, ac rursus his dimidiatis recta ad eamdeui a-b, caeterum annuens semper et a-ens.
2.
alicui rei
oddalać się od czegoś;
abire, longius discedere ab aliqua
re
COPERN. Rv . p. 17 : quo minus etiam constat, terra-ne illis, an illa terrae annuant et a-nt.