- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- L.
- H.
- K.
- N.
KodWp III p. 27 (a. 1353) : gracia venditionis et emencionis (sed calami lapsus subesse videtur ).]
I.
propr.
1.
nabycie drogą zakupu, kupno, zwł.
transakcja handlowa kupna-sprzedaży; actus emendi, praec. emendi-vendendi transactio.
Iuxta posita
venditio (
KodWp I
p. 198, a. 1242
et passim), item forum (
AGZ XVI
p. 388, a. 1478)
, forisatio (
KodWp III
p. 168, a. 1360
;
KsgKaz
p. 122, a. 1379).
Distinguitur
perpetua (
DŁUG. LibBen I
p. 171
)
, hereditaria (
KodPol I
p. 22,
a. 1220).
Opp.
retrogressa
kupno z obowiązkiem odsprzedaży, tzw. widerkup; fiducia
StPPP II p. 571 (a. 1448) : Johannes ... totam partem hereditatis ... quam habuit a Stanislao ... super retrogressam e-em alias «na widercupp» ... Stanislao condescendit.Ad rem cf. Dąbkowski, Prawo prywatne II p. 535.
Dicitur
emptionis contractus (
Lites II
p. 341, a. 1306
et saepius); simili sensu forum (
CodTess nr 112, a. 1397)
.
N.
litterae
dokument określający warunki kupnasprzedaży, tzw. list kupny; quibus emptionisvenditionis condiciones definiuntur (
StPPP VIII
p. 234, a. 1388
et saepius). Indicatur quid ematur
a . sq.
gen.
b.
sq.
ad :
KsgKaz p. 122 (a. 1379) : pro qua ... pecunia Nicolaus fecit forisacionem sive e-em ad unam fornacem comburendam.c. sq. de:
PommUrk II p. 582 (a. 1286) : nos e-em factam de villa ... inter ciuitatem ... et inter ... Borkonem ... ratam habemus.Indicatur venditor a. sq. apud :
ArPrawn VIII p. 135 (a. 1416) : ipsorum e-em apud consortem Wlostowonis.b. sq. cum, cf. infra 47. c. sq. inter, cf. et infra. 46.
Iuncturae verbales
emptionem facere
cf.
supra 37
;
simili sensu
;
inire (
KodWp III
p. 168, a. 1360
:
talem inierunt mutuo forisacionemet e-em;
ZabDziej III p. 111, a. 1491 : ex e-e cere inter partes inite et terminate), celebrare (cum aliquo: DŁUG. Op. p. 35 ) ; item emptioni interesse ( DyplMog p. 1, a. 1220).
2.
dzierżawa, najem; conductum, redemptio
IusMet p. 116 (a. 1368) : zupparius ... tenetur ... ad illos equos regales, qui sunt in e-e expressi ... unum famulum ... conservare.
II.
meton. zakup, rzecz nabyta drogą kupna, zwł. posiadłość ziemska kupiona (a nie odziedziczona); res empta, praec.
fundus empticius.
Glossa
Pol.
KsgGrWp II p. 99 (a. 1399) : tenet … mediam e-em wlgariter «cupne», que jacet circa curiam.
Dicitur
iusta (
PommQu
p. 2, a. 1377)
, perpetua (
AGZ XVI
p. 203,
a. 1486)
.