- F.
- Th.
- Bl.
- L.
I.
adi.
odnoszący się do medycyny tzw.
empirycznej; ad artem medicam, quae experientiam sequitur, spectans.
II.
subst.
1.
empiricus,,
-i
m.
lekarz ze szkoły tzw. empirycznej; medicus eiusdem artis.
2.
empiricum,,
-i
n.
lekarstwo;
remedium.
Ap. antiquos non occurrit nisi pl. , ap.
nos etiam sg.
NIC. POL. p. 50, v. 87: hic describitur, quid sit e-um: dicitur e-um, cui uirtus insita sic, cum se procul effundit, nec se minus inde refundit subiecto proprio.