General
Full Entry
More

EDICTIO

Grammar
  • Formsedictio, ediccio, edicio
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -onis
  • Part of Speechnoun
  • Gender
Meaning Outline
  • iur. edictum, iussio. Praec. iur. orzeczenie, wyrok, ogłoszenie wyroku; iudicis sententia, decretum

Pełne hasło

EDICTIO s. EDICCIO s. EDICIO, -onis f.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • B.
obwieszczenie, rozporządzenie; edictum, iussio. Praec. iur. orzeczenie, wyrok, ogłoszenie wyroku; iudicis sententia, decretum
KsgGrWp II p. 342 (a. 1400) : subjudex ... recepit sibi librum terrestrem in adjutorium volens recongnicionem edicere; qile domina audiens librUm ... recessit a tali e-e.
StPPP XI p. 190 (a. 1438) : quicunque eorum ausu temerario e-em, quam advocatus, iurati et procurator invenerunt, infringeret eqs.
Ita saepius.
Constr.
a. abs. et saepius. b. sq. gen. obi.
AGZ XIII p. 442 (a. 1445) : si non possent intelligere finalem e-em concordie, debent ... eo palatino requisito finaliter edicere finalem concordiam.
Ita saepius. c. sq. gen. subi.
StPPP II p. 909 (a. 1497) : circa e-em aduocati et inuencionem non interfuerunt.
Occ. fere i. q. zeznanie; testimonium
StPPP II p. 868 (a. 1489) : littera ... indebita, friuola et non juxta ipsorum e-em seu testimonium scripta.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)