- Dc.
- L.
- N.
I.
syn księcia, młody książę; ducis (i. principis) filius, dux iuvenis
ChrPol p. 654 : Conradus Glogoviensis dux ... subito ... interiit ... relictis filiis Conrado ... Henrico ... et Primislone ... d-is.
II.
książątko, władca małego terytorium; princeps, cui parvum territorium est, regulus, tetrarcha
SSrSil IX p. 24 (a. 1463) : nedum d-um unum, verum quidem imperatores, reges, duces et principes omnis decet ... Christi vicario colla subjicere.
Ib. VII p. 179 (a. 1468) : cum nunc potentissimus rex et invictissimus Romanorum imperator prosequantur negotium id, videamus, quid facturi sint nostri Slesie d-i aut duculi.