- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
- A.
[
ap.
DŁUG.
praeter
comp.
diuturnior
occurrunt formae
magis diuturnus:
Hist. I
p. 178
:
quatenus moram cum illis faceret magis diuturnam
; item
magis diuturnior :
LibBen I
p. 185
:
ut magis diuturnior notitia habeatur.
]
I.
de rebus
1.
długi, długotrwały, longus, diutinus.
N. locut.
a diuturno (-is) tempore (-ibus) (
KodWp I
p. 307,
a. 1258
;
ArPrawn V
p. 100, a. 1440
;
StPPP III
p. 27
)
, per diuturna tempora (
ArPrawn I
p. 207,
saec. XV).
2.
od dawna oczekiwany, upragniony;
per longum tempus exspectatus, optatus
KlQu p. 39 (a. 1478) : in nimium gaudium versus sum, postquam me suauiloquentissimas litteras vestras d-as quidem et michi famellicas uidere cognouerim.
3.
stary, odwieczny; vetus, perennis, aeternus.
4.
trwały, wytrzymały, silny; solidus, validus.
II.
(confunditur cum voce
diurnus)
dzienny; diurnus
KodWp I p. 565 (a. 1264) : volumus, ut Judei equos qualescunque ... manifeste atque in luce d-a pro pignore recipiant (cf. JusPol p. 17; ŁASKI ComPriv fol. 167a).