[DISSAEPIO]
s.
DISSEPIO,
-ire, -psi, -ptum
- F.
- Th.
I.
przegradzać, przedzielać, odgraniczać;
separare, dividere.
Glossa
Pol.
AGZ XVIII p. 48 (a. 1472) : cum medietate pomorii ... prout sepibus est d-tum, alias «roszgrodzono».
N.
constr. sq.
in
c.
acc.
KodUJ IV p. 122 (a. 1533) : horti ... qui in alios minores hortos partitus et d-tus esse dicitur.
II.
part.
perf. rozgrodzony, pozbawiony ogrodzeń; qui saeptis dirutis est
Visit. p. 235 (a. 1512) : curia ... in toto d-ta et annichilata ... et fere in toto iam desertata.