General
Full Entry
More

DISPLICEO

Grammar
  • Formsdispliceo, despliceo, displaceo
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -ere, -ui
Meaning Outline
  • I. non placere, molestum, ingratum esse.
  • II. se ipso non esse contentum.

Pełne hasło

DISPLICEO s. DESPLICEO s. DISPLACEO, -ere, -ui
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
I. nie podobać się, nie zyskać uznania, być niemiłym; non placere, molestum, ingratum esse.
Additur
multum ( SSrSil I p. 363, a. 1482).
Constr.
a. sq. dat. personae. b. sq. de :
NIC. BŁ. Serm. II p. 48 : in eo homine est tanta malitia, quod d-et sibi de gratia Dei crescente in mundo.
b. sq. in c. abl.
ChrPP p. 523 : sermo d-uit in auribus nonnullorum.
Lites II p. 100 (a. 1413) : quod semel sibi placuit, amplius in talibus non debuit d-re.
II. być z siebie niezadowolonym; se ipso non esse contentum.
Constr. sq.
in c. abl.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)