General
Full Entry
More

DILIGENS

Grammar
  • Formsdiligens, dilegens
  • Etymology c. comp. et superl.
  • Inflectional type -ntis
  • Part of Speechnoun
Meaning Outline
  • I. accuratus, attentus, subtilis, assiduus
    • 1. gen.+ minus
    • 2.
  • II. vehemens, studiosus
  • III. urgens

Pełne hasło

DILIGENS s. DILEGENS, -ntis adi. (c. comp. et superl. )
  • F.
  • Th.
  • S.
  • A.
I. pilny, dokładny, staranny, gorliwy; accuratus, attentus, subtilis, assiduus
1. de hominibus. Additur minus ( AKapSądI p. 193, a. 1518). Loco subst. sq. gen. miłośnik
KodWp II p. 242 (a. 1305) : promotor Domini d-ium et amator.
2. de rebus. Glossa Pol.
RFil XXIV p. 69 (a. 1415) : d-em «zmislno» custodiam.
Iuxta ponitur
fidelis ( StPPP VII p. 565, a. 1500) , operosus ( KodMp III p. 191, a. 1365).
Constr.
a. abs.
b. sq. ad.
c. sq. in c. abl.
II. usilny, gorący; vehemens, studiosus (v. gr. petitio, preces, item animus, mens: DokKujMaz p. 368, a. 1298 ; PrzywKr p. 9, a. 1370 et saepius).
III. pilny, nie cierpiący zwłoki; urgens
Visit. p. 195 (a. 1511) : compatiendum ... esset ... negligentiae ipsorum cmethonum in laboribus tempore aestatis, quando labores instant d-issimi, etiam negligentiam non ferentes.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)