General
Full Entry
More

DESTRUO

Grammar
  • Formsdestruo, dextruo, distruo
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -ere, -xi, s. -esi, s. -exi, -ctum
  • Part of Speech
Meaning Outline
  • I. propr.
    • A. demoliri, delere, diruere, pessum dare. Refertur etiam ad visum
    • B.
      • 1. mancum reddere, debilitare.
      • 2. nimis exercere, fatigare, invalentem reddere, interdum fere i. q. necare
  • II. transl.
    • 1. debilitare, vires,potentiam, auctoritatem, fortunam alicuius frangere.
    • 2. opibus privatus
    • 3. mori
    • B.
      • 1. irritum reddere, antiquare
      • 2. abolere, tollere
      • 3. log. refutare, redarguere. Praec. log. t. t. (opp. construere)

Pełne hasło

DESTRUO s. DEXTRUO s. DISTRUO, -ere, -xi, s. -esi, s. -exi, -ctum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • A.
I. propr.
A. de rebus: niszczyć, rozwalać, burzyć,psuć; demoliri, delere, diruere, pessum dare. Refertur etiam ad visum ( NIC. POL. p. 46, v. 26). Glossae Pol.
RotPozn p. 561 (a. 1435) : subiudex voluit videre, ubi molendinum d-ret alias «sekl»,
KsgZPozn p. 409 (a. 1405) : d-xerunt, i wlgariter «rosipano», viginti... cumolos, wlgariter «copce».
B. de animantibu]
1. de hominibus eorumque corporum partibus: osłabiać, okaleczać; mancum reddere, debilitare. Glossa Pol.
AGZ XVIII p. 238 (a. 1482) : intulit ... Petro vulnus cruentum letale in manu ipsius dextra, per quod vulnus sibi (i. ei ) manum d-xit alias «ochromyl».
N. locut.
in ratione :
ArHist V p. 242 (a. 1332) : totaliter infatuata et in racione d-ta.
2. de animalibus (praec. de equis): zmarnować, zgonić, zamęczyć, uczynić chorym, przyprawić o śmierć; nimis exercere, fatigare, invalentem reddere, interdum fere i. q. necare
KodWp III p. 290 (a. 1367) : quod si equus suus d-tus fuerit sive obierit, valorem equi persolvemus.
RachJag p. 9 (a. 1389) : fabro, qui curauit equum ... d-tum in via.
Ita vulgo saec. XIV—XVI. Glossa Pol.
RFil XXV p. 129 (a. 1475) : equis d-tis «przerwanym» in equitando, qui postea ponuntur ad trahendos currus.
N. sq. abl.
AKapSąd II p. 698 (a. 1500) : equus ... fuit sella d-tus, in quo propterea non valuit ulterius equitare.
Ita saepius. Simili sensu de canibus ( RachJag p. 57, a. 1393 : canes regales in venacione d-ti)
, ovibus (
AGZ XVIII p. 317, a. 1491 : d-sti et mortificasti sibi Iaczko ... oves, quas non potuit depabulare ac pascere propter percussionem et vulnerationem ipsius)
, pecoribus (
VL p. 331, a. 1505 : ut pecora non d-rentur propter longaevam detentionem).
II. transl. A . de hominibus
1. niszczyć, psuć, pokonywać, osłabiać, nadwerężać (kogoś lub jego siły fizyczne czy duchowe, autorytet, majątek); debilitare, vires,potentiam, auctoritatem, fortunam alicuius frangere.
N. constr. sq.
in c. abl.
AKapSądI p. 570 (a. 1454) : voluit ipsum d-re in fama ipsius.
Inde
2. part. perf. doprowadzony do nędzy, pozbawiony majątku; opibus privatus
KodMaz(L) p. 50 (a. 1339) : comuni caristia depaupertati fuerint et d-ti, quod censum soluere non possent.
DŁUG. Reg. p. 268 (a. 1462) : nullomodo daretur possessio villarum ecclesiae nobilibus d-tis.
AGZ VII p. 109 (a. 1472) : nullus est, qui se interponat pro pauperibus hominibus sic gravissime opressis et d-tis.
Ita saepius. Nescio an huc quoque pertineat
TPaw IV p. 335 (a. 1417) : Michael ... debet statuere iudicium super Jacobum de Getczicze, eo quod pro furto manifesto est expulsus de Stricow et d-tus et factus infamis.
3. (singulare) pass. umierać; mori
JAC. PAR. Tract. fol. A IVa : uir cum magna intranquillitate et poena mortuus est, mulier vero cum magna tranquillitate et pace est d-ta.
B. de rebus
1. unieważniać; irritum reddere, antiquare
Ztschr. VI p. 166 (a. 1318) : hanc ipsam telonei cassavimus requisicionem, ipsam presentibus penitus d-ndo.
PommUrk VII p. 345 (a. 1330) : libertatem lingna resecandi ... presentibus d-imus penitus et cassamus.
Ita saepius usque ad saec. XVI.
N. meton. de homine
AGZ XVIII p. 349 (a. 1473) : ne sim d-tus in meis citacionibus, multi alii homines d-rentur in suis citationibus, qui citaverunt ad terminos presentes (cf. contextum ).
2. znieść, skasować; abolere, tollere
DŁUG. Hist. III p. 70 : Clemens quintus... ordinem Templariorum ... propter inauditam ... praevaricationem et infamiam abolevit et d-xit.
APozn II p. 384 (a. 1499) : ut bona secunda feria alias «dobry ponedialek» cassetur et d-atur (ed. -etur) sociis currificum ... propter eorum enormes excessus.
Ita saepius usque ad saec. XVI.
3. obalać; refutare, redarguere. Praec. log. t. t. (opp. construere)
BYSTRZ. AnalPr fol. g VIIIa : vniuersalis affirmatiua est difficillima ad construendum et facillima ad d-ndum.
Id. Top. fol. v VIIb : hoc problema 'voluptas est bonum' d-itur per hanc vniuersalem negatiuam 'nulla voluptas est bonum'.
Ita saepius. Cf. DESTRUCTIO II 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)