- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
I.
postępować nierozumnie,szaleć; desipientem esse,
delirare.
Occ.
1.
być błędnego mniemania; in vitio esse, a vero aberrare
KodUJ II p. 103 (a. 1449) : satis innotuit, quantum idem Andreas circa sacramenta ... d-at.
2.
z głupoty od czegoś odstępować; per stultitiam ab aliqua re desciscere, delirare
DŁUG. Hist. II p. 478 : ut arce reddita... in Cunradi ... ditionem venirent neque a communi militarium voluntate d-rent (cf. MIECH. Chr. p. 177).Cf. DESIPISCO.
Constr. a. abs.
b.
sq.
circa,
cf.
c.
sq.
ab,
cf.
d.
sq.
in
c.
acc.
KADŁUB. p. 189 : principem in id insipiencie d-uisse, ut etc.e. sq. in c. abl.
DŁUG. Hist. I p. 49 : in hac ... videntur mihi re non parum d-re.
Id. in MPH VI p. 604 : vir... prudens... in discernendo pueriliter d-uit.Cf. Th. V 1, 730, 25 sqq. f. sq. propter :
CRIC. p. 88, v. 4 : grandaevi ac prudentes propter te d-unt.
II.
tracić smak, przestawać smakować;
sapere desinere, saporem amittere
VKyng p. 715 : quia omnis alter potus sibi d-bat, vinum limphatum ... sumebat.
NIC. BŁ. Serm. I p. 124 : gustato spiritu d-it animae omnis caro (cf. ib. p. 407 et III p. 73).Ita saepius. Occ. trans. czuć niesmak, wstręt do czegoś; abhorrere ab aliqua re, in taedio aliquid habere
NIC. BŁ. Serm. II p. 149 : quis non d-at (nisi leg. despiciat) morum cauillationes?