- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
I.
sq.
ab
1.
odstąpić, porzucić (kogoś lub coś); deficere,
v.
gr.
a fide, Ecclesia.
Glossa Pol.
GLcerv p. 528 : d-re... «odstąpić, odstawać».Occ. sensu debilitato:zaniechać czegoś; desistere
DŁUG. Op. p. 40 : qui a testificando per terrorem regis d-erant.
[Id.] Hist. III p. 214 : Tartari ab ulteriori transitu ... d-unt.
2.
sprzeniewierzyć się czemuś,porzucić coś; deserere aliquid,
v.
gr.
a humanitate (
KADŁUB.
p. 142,
cf. Th. V1, 656, 13),a leonis feritate (
ib.
p. 63
)
, a naturalibus affectibus (
CALLIM. Hist.
p. 64
)
, a pace perpetua (syn. aberrare:
Tom. I
p. 87, a. 1510)
, a professione sua (de ordine Cruciferorum:
ib.VII
p. 257, a. 1525).
II. (
sq.
ad)
przejść na czyjąś stronę; partibus alicuius accedere.
Locut.
ad connubium et nuptias
wstąpić w związki małżeńskie; matrimonium contrahere (
Dogiel IV
p. 248,
a. 1526)
.