- F.
- Th. (s.
- v.
- depono),
- Bl.
- Dc.
złożony (niemocą); afflictus
StPPP VII p. 121 (a. 1497) : gravi aegritudine a Deo d-us, senio aetateque confectus.
ArPrawn I p. 279 (a. 1553) : tunc temporis fui infirmitate d-us a Deo permissa.
Item
maerore (
CIOŁ. Lib. II
p. 61
).
Per meton. de infirmitate ipsa
StPPP VII p. 33 (a. 1497) : fui infirmus a Deo infirmitate d-a.