- L.
I. aliquid
1.
źle uporządkować lub zepsuć istniejący porządek;
ordinem aliquem perturbare, res miscere
AConst p. 64 (a. 1266) : de his, quae ad ipsos non pertinent, aliter ordinare, imo potius d-re (cf. StSyn I p. 62; StPPP IV p. 220).
KodMaz(L) p. 35 (a. 1300) : longinquitate temporum ... interdum recisa repulsantur, suscitantur sopita et d-antur bene ordinata.
2.
znosić zarządzenia; tollere, quod statutum est
MARTIN. OP. Chr. p. 302 : omnia a Constantino ordinata d-uit.
ArPrawn VII p. 268 (a. 1492) : quaecunque consilia ... cnm dominis consiliariis ... determinabimus et statuemus ... ea cum nemine alio immutare, corrigere aut d-re debebimus (cf. KodPol I p. 349).
II. aliquem
1.
zakłócić czyjś stosunek z kimś; necessitudinem, quae alicui cum aliquo est, perturbare, offendere
MARTIN. OP. Serm. p. 44 nlb : vnum quod nos maxime d-at respectu Dei, hoc est superbia.
NIC. BL. Serm. I p. 152 : defectus peccabiles ... nos a Deo d-ant.
Ib. II p. 141 : ira impiorum ... d-at hominem et quantum ad Deum et quantum ad proximum.
N. constr. sq.
in
c.
abl.
:
ib. I p. 369 : Christus factus est bonus dominus in gubernando et regendo, ne contingat nos in aliquo eub eius regimine d-ri.
STOB. Aret. fol. d 2a : virtus ordinat appetitum circa illa, in quibus a passionibus d-atur appetitus.
2.
pozbawić kogoś urzędu, zwł. święceń kościelnych;
aliquem munere, praec. sacris ordinibus privare
MARTIN. OP. Chr. p. 331 : omnes per ipsum Formosum papam ordinatos d-uit.