- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
od nowa, na nowo; de integro.
Occ.
po raz pierwszy, od nowa; ab inchoato, ab integro
KodMp IV p. 85 (a. 1403) : in ecclesia parochiali ... altare d-o fundamus et dotamus et ereximus fundantes.
DŁUG. LibBen II p. 88 (diploma a. 1439) : defectus ecclesiae in patrimonio nostro... aedificatae muro d-o.
[Id.] Hist. I p. 82 : Lestko ... quasdam ... Polonorum Regni provincias... in fide continuit... quadsam etiam d-o expugnatas suo adiecit imperio.
II.
powtórnie, ponownie, znowu; rursus, iterum.
N. abundantiam
denuo iterum (
CracArt I
p. 41, a. 1406
;
AKapSąd I
p. 95, a. 1434).
Glossa
Pol.
GLcerv p. 526 : d-o id est ... iterum «znowu».
III.
odtąd, na przyszłość, w przyszłości; deinceps, in posterum
KodPol I p. 99 (a. 1278) : liberi ... ab omnibus servitiis et exactionibus, que hactenus in terra nostra frieri consveverunt vel d-o ... poterunt exoriri.
AKapSąd II p. 22 (a. 1417) : si vero decima non adiudicabitur illi, eandem dabit, cui d-o fuerit danda.
CodEp III p. 11 (a. 1447) : laboribus ... pro edificacione castrorum d-o opportunorum et antiquorum reformacione exceptis.
N. iuncturam singularem
denuo tamen
jednakże, przecież; attamen, at contra
KodWp I p. 113 (a. 1230) : nostre condicionis agnicionem nobis memoria suggerit, praesertim cum vita hominis quamlibet ... florens sit, d-o tamen ... quasi fumus vento raptus de fumario.