- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- L.
szalony, obłąkany; amens, demens. Praeterquam de hominibus eorumque mentibus
dicitur de
excusatione (
DŁUG. Hist. I
p. 258
)
, temeritate
(
FormJ
p. 29
et saepius), gestibus
(i. e. agendi ratione
DŁUG. Hist. I
p. 511
)
, visione
(syn.
falsa
*AKapSąd II
p. 714, a. 1504).
Glossa
Pol.
GLb p. 30 : d-us, phreneticus, «bląndny, blądzączi».
Syn.
insanus (
DŁUG. Hist. I
p. 94
)
,
stultus
(
ib.
p. 259
et saepius), rationis devius
(
CodSil II
p. 46, a. 1392)
, fatuus, errans
(
GŁOG. Alex. I fol. N IIIb).
Occ.
subst.
delirus,,
-i
m.
błazen; scurra
DŁUG. Hist. IV p. 444 : literas ... per Holeskonem Ruthenum, quo rex pro d-o utebatur, transmittit.
Id. Op. p. 554 : stultis, d-is, histrionibus et mimis ultra ceteros mortales delectabatur.