- F.
- Th. (rec.)
gram.
złożony z więcej niż z dwóch części, utworzony od wyrazu (już) złożonego; e partibus plus quam duabus compositus, a voce composita derivatus (de voce)
GŁOG. Don. fol. H IIb : figura d-a est modus significandi accidentalis nominis attributus nomini, quo mediante proprietatem decompositionis, i. e. collectionis, consignificat, vt 'inexpugnabilis'
Ib. infra: d-um est, quod ex pluribus quam duobus est aggregatum.Cf. Th. V 1, 201,16 sqq. et DECOMPOSITIO I.