- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- N.
I.
propr. śpiewać, odśpiewywać (tylko w kościele); canere, cantare (nusquam nisi in ecclesia,
v.
gr. antiphonam, canticum, exsequias, horas, hymnos, missam, officia, psalmos, vesperas, vigilias sim.,
cf.
s.
v.
).
N.
α.
glossam Pol.
RFil XXII p. 27 (a. 1512) : d-vit «zaspyevalo».
β.
modum dies dominicas appellandi
KodKKr I p. 222 (a. 1342) : post dominicam, qua 'Inuocauit’ d-atur.
PrzywKr p. 4 (a. 1344) : die dominica, qua 'Esto mihi’ d-atur.Ita saepius. Eodem sensu pers.
ZabDziej I p. 117 (a. 1490) : die domenica, que d-at 'Domine ne longe’.
Constr.
a.
sq.
dat.
b.
sq.
in
c.
abl.
(indicatur ubi vel quando).
Item diverso sensu
in libro (
VAdAnt
p. 41, 16
:
psalmos in libro d-uerat),
in voce (
ArPrawn VI p. 6, a. 1398 : missam ... in voce d-ent).
II.
transl.
1.
wychwalać, wysławiać, opiewać; laudare, laudibus efferre, carmine celebrare (saec. XIV—XVI).
Constr. sq. abl. instr. vel sq.
cum (
Tom. XIV
p. 549, a. 1532
:
cum multis verbis ... bonitatem ... Turcharum imperatoris d-bat).
2.
stale powtarzać, głosić; praedicare, iterum atque iterum recitare (saec.XVI)
.
N. constr. sq. acc. c. inf.
*Tom. I p. 37 (a. 1509) : eam gloriam... triumphis anteponendam d-arunt.Cf. ib. VIII p. 132 (a. 1526).