[DECACHORDUS]
s.
DECACORDUS,
-a, -um
- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
dziesięciostrunowy; qui decem chordas habet.
N. glossam Pol.
RFil XXII p. 27 (a. 1512) : psalterio d-o «ssalmem o dzessączy strun».