I. godny potępienia; damnatione dignus, reprehendendus

KodWp II p. 393 (a. 1326) : prohibemus, ne aliqui clerici ... quibuscunque ... auxilium ... inpendant in dampnum ... Ecclesie ... si quis vero obstinacione d-i id facere presumpserit, excommunicacionis sentenciam incurrat ( cf. AConst p. 191).

II. iur. przysądzony tytułem odszkodowania; sententia iudicis adiudicatus damni sarciendi causa

AGZ XI p. 61 (a. 1430) : Paschko ... recongnovit Vito generi suo ... VII marcas ... a die date presencium ad quatuordecem dies solvere; et si non solveret, extunc ... totidem dampni sibi solvere tenebitur et tam in pecunia capitali quam d-i dare pignus iuxta terre consuetudinem sibi ... est obligatus.

Cf. DAMNABILIS II DAMNUM I 2a.