- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- H.
- N.
I.
nakrycie głowy, kaptur (zwł. przy habicie zakonnym); capitis tegumentum (praec. vestis monachorum pars).
Syn.
scapulare (
*AConst
p. 121,
a. 1279
;
StSyn IV
p. 66, a. 1420).
N. glossam Pol.
GLb p. 18 : casula ... «suknya s kapiczą», cum c- a.Meton. wierzchnia część ubioru zakonnego z kapturem; vestis monachorum exterior cuculla ornata
KodWp V p. 589 (a. 1437) : pro fratribus in Lubyn duo stamina de harrassio pro c-is alias capis ipsis faciendis.
JAC. PAR. I p. 125 (a. 1448) : ordo beati Benedicti cum floccis nigris habentibus longas manicas et capucia in facie ampla vel cum c-is id est habitu sine manicis.Ita saepius. Additur monachalis ( AKapSąd I p. 303, a. 1518).
Locut.
cucullam (-um) induere (
WAPOW. Chr.
p. 9
et 216
;
;item cuculla indui:
KomKadł
p. 356
et saepius); opp.
deponere (
KOMOR.
p. 158
et saepius).
II.
trąbka (z papieru); charta in modum coni convoluta
GLb p. 27 : c-us, cartaceum involucrum, «trąbka» de papiro.