- F.
- Th.
- Dc.
I.
łokciowej długości;
qui longitudine unius cubiti est.
N. de homine appellationis loco
DŁUG. LibBen I p. 604 : qui Vladislaus Poloniae rex ob brevitatem staturae Polonica lingva «Loktek», quod sonat c-is ... appellabatur (cf. id. Hist. II p. 450; MIECH. p. 214).
II.
aż po łokieć; usque ad cubitum
DŁUG. Op. p. 552 : Dobeslaus in leonem saevum et frementem irruens, faucibus illius c-em dextram ingessit.