General
Full Entry
More

CRITICUS

Grammar
  • Formscriticus, criticus
  • EtymologyGr. κριτικός
  • Inflectional type -a, -um , -i
  • Part of Speechadjectiveadjectivenoun
  • Gendermasculine
Meaning Outline
  • I.
    • 1. + dies decretorius (in morbo). Simili sensu
    • 2. qui vituperat, reprehendit
  • II. scriptorum censor.

Pełne hasło

CRITICUS, -a, -um (Gr. κριτικός)
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • A.
I. adi.
1. dies krytyczny, przełomowy; decretorius (in morbo). Simili sensu tempus ( VITELO OpM p. 28 ).
2. ujemnie oceniający, ganiący; qui vituperat, reprehendit
CRIC. p. 228 : cum sacra non peccat dicendo pagina vulvam, dicere cur prohibet c-a lingua palam?
Id. in
Tom. II p. 73 : qui ... sic et hunc libellum lynceis oculis c-aque lingua notabunt.
II. subst. criticus , -i m. krytyk, recenzent; scriptorum censor.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)