General
Full Entry
More

COORIOR

Grammar
  • Formscoorior, cohorior
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -iri, -ortus
Meaning Outline
  • I. propr.
    • 1. oriri, exsistere.
    • 2. (ad pugnandum) insurgere, exsilire.
  • II. transl. abstr. evenire, fieri

Pełne hasło

CO-ORIOR s. COHORIOR, -iri, -ortus sum
  • F.
  • Th.
  • S.
I. propr.
1. de rebus: powstać, nastać, brać początek; oriri, exsistere.
N. de stellis: równocześnie wschodzić; simul oriri
COPERN. Rv p. 79 : circuli aequinoctialis partes, quae signiferi partibus c-untur.
2. de hominibus: zerwać się, poderwać się; (ad pugnandum) insurgere, exsilire.
N. in imagine
DŁUG. Hist. I p. 421 : in Wladi slaum ... subito adversa fortuna c-ta est.
II. transl. de abstr. : zdarzyć się, zajść; evenire, fieri
KlQu p. 67 (a. 1488) : de quo negotio inter me et magnificum Scalam mentio iam pridem est c-ta.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)