- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- BJ.
phil.
t. t. stosunek wzajemnej zależności, zachodzący pomiędzy terminami; vicissitudinis ratio, quae inter certos terminos intercedit
BYSTRZ. Log. fol. p Ib : omnia relatiua dicuntur ad c-am ... quia 'seruus’ dicitur 'domini seruus’ et 'dominus’ 'serui dominus’, 'duplum’ 'dimidij duplum’ et 'dimidium’ 'dupli dimidium'.
GŁOG. Porph. fol. o VIIa : c-a est mutua dependentia aliquorum ad inuicem propter respectum eorum ad inuicem, vt est relatiuum et suum correlatiuum ... in aliquo casu propter mutuum respectum eorum adinuicem, vt 'pater’ 'filij pater’; similiter 'dominus’ 'serui dominus’.Cf. etiam id. ExLog fol. 21b .