General
Full Entry
More

CONSOLABILIS

Grammar
  • Formsconsolabilis
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -e
  • Part of Speechadjective
Meaning Outline
  • I. qui consolatur, consolatorius.
  • II. felix

Pełne hasło

CONSOLABILIS, -e
  • F.
  • Th.
  • B.
  • S.
I. pocieszający, przynoszący pocieszenie; qui consolatur, consolatorius.
N. de personis
CodEp II p. 454 (a. 1445) : adest ... historiographus plerumque c-is super successu regis Polonie etc.
Constr. sq. dat.
NIC. BŁ. Serm. I p. 349 : que resurrectio Christi eis discipulis erat c-is.
II. radosny; felix
VHedv p. 630 : illam quoque canonizacionis sollempnitatem preclaram mirabiliter c-em reddidit potencia Creatoris.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)