General
Full Entry
More

CONFRINGO

Grammar
  • Formsconfringo, confrango
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -ere, -egi, -actum
Meaning Outline
  • I. propr.
    • 1. discutere, rumpere, frangere (etiam membra corporis)
      • α. dirumpere
      • β. delere, destruere
    • 2. frangere, debilitare, affligere
  • II. transl.
    • A.
      • 1. compescere, prosternere, superare.
      • 2. movere, flectere, placare
    • B. violare, tollere, abolere

Pełne hasło

CON-FRINGO s. CONFRANGO, -ere, -egi, -actum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • N.
I. propr.
1. res: zdruzgotać, rozbić, połamać, wyłamać; discutere, rumpere, frangere (etiam membra corporis).
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 352 (a. 1434) : c-egit «sztrosskotal».
Syn. et iuxta posita
comminuere, collidere ( DŁUG. Hist. I p. 463 ) , disicere ( Biecz p. 62, a. 1531) , destruere ( AKapSąd III p. 215, a. 1529) , expercutere ( StPPP VIII p. 975, a. 1400) , succidere (silvam: DŁUG. Hist. III p. 466 ; ;cf. MIECH. p. 271 ).
N.
α. zerwać; dirumpere
VKyng p. 708 : compedes c-ns.
DŁUG. Hist. III p. 520 : partem cassium ... c-isset.
β. sensu latiore: znisz czyć, zburzyć; delere, destruere
KodWp I p. 103 (saec. XIII ineunte): que litterae ... in itinere sunt c-te, in quarum parte, que adhuc sUperest etc.
Ztschr. LXI p. 295 (a. 1279) : idem castrum dirui debeat et c-i.
Ita saepius.
Syn.
dissipare ( ChrHP p. 496 ) , ruinare ( DŁUG. Hist. IV p. 237 ) .
2. homines: zmiażdżyć, połamać; frangere, debilitare, affligere
SSrSil IX p. 47 (a. 1464) : in tormentis c-tus et exustus.
DŁUG. Op. p. 299 : domus ... corruens... filiam ... oppressit et c-egit.
N. constr.
a. sq. abl. limitationis manibus ac pedibus ( KH XLI p. 93, a. 1549).
b. sq. in c. abl. in dextra manu ( DŁUG. Hist. III p. 255, cf. MIECH. p. 240 ).
N. locut
. plagis et verberibus chłostać; verberare
SSrSil VIII p. 30 (a. 1459) : sacerdotes ... plagis et verberibus c- i.
Part. perf. pokaleczony, ranny; saucius, vulneratus
ArHist XII p. 321 (a. 1393) : oves errabundas reducere, c-tas alligare (alluditur ad Vlg. Ezech. 34,16, cf. etiam AKapSąd II p. 60, a. 1425; ConcPol VI p. 306, a. 1593).
DŁUG. Hist. I p. 463 : in fruteta ... c-tum et semianimem proiecit Sethegium.
II. transl.
A. homines
1. osłabić, poskromić, rozproszyć; compescere, prosternere, superare.
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 372 (saec. XV) : c-etur «rostraczy szą».
Syn.
conterere ( *Tom III p. 324, a. 1515), contundere ( IANIC. p. 261 ) , debellare ( DŁUG. Hist. I p. 69 ) , debilitare ( CodEp I 2, p. 76, a. 1449).
N. locut.
opprobriis sempiternis:
KodKKr II p. 474 (a. 1421) : obprobrijs c-atur sempiternis [testamenti violator (cf.] AGZ IX p. 85, a. 1461).
Part. perf. zmożony, bezsilny, słaby; confectus, infirmus
KADŁUB. p. 125 : exiles tamen et c-tas eorum pugnantium reliquias.
CodSil V p. 311 (a. 1340) : debilium et c-torum ... sustentes genua tremebunda.
CodEp II p. 198 (a. 1426) : vetustis et c-tis egritudine humeris.
DŁUG. Hist. II p. 75 : c-ta exhaustaque aetas.
Cf. Th. IV 256,40 sqq.
2. skruszyć, przejednać; movere, flectere, placare
*Dogiel IV p. 18 (a. 1249) : quod idolum ... collectis frugibus consueverunt c-re [pagani (cf. Vlg. I. Reg. 24,8]).
CodEp II p. 433 (a. 1442) : persuasione diminui et c-i.
B. res: naruszyć, podważyć, unicestwić; violare, tollere, abolere
MARTIN. OP. Chr. p. 204 : quae ... Romanae Ecclesiae ... concessa sunt, refragari aut c-re vel in quoquam conUellere.
*KodTyn p. 278 (a. 1434) : statuta c-re (v. l. compingere).
DŁUG. Hist. IV p. 541 : eorum conatus fuerant languidati et c-ti.
ŁASKI ComPriv fol. 181b : pacem in me c-egit.
Cf. Th. IV 256,24 sqq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)