General
Full Entry
More

CONFIRMATIVUS

Grammar
  • Formsconfirmativus
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -a, -um
  • Part of Speechadjective
Meaning Outline
  • I. qui aliquid confirmat
  • II. iur.+ litterae quibus aliquid confirmatur

Pełne hasło

CONFIRMATIVUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • N. (-um)
I. potwierdzający; qui aliquid confirmat
BYSTRZ. Log. fol. b VIIIb : logica ... non est prior praxi nec c-a praxis.
II. iur. litterae pismo zatwierdzające; quibus aliquid confirmatur
AGZ XIV p. 390 (a. 1453) : quod vadium concernit dom. regem secundum literam c-am domini regis.
Cf. CONFIRMATIONALIS CONFIRMATORIUS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)