- F.
- Th.
- Dc.
- B.
- A.
- Ha.
I.
1.
umowa, porozumienie; pactum, conventio de re facta
TPaw IV p. 233 (a. 1398) : tali die, quo tecum habui c-em.
KodUJ II p. 167 (a. 1456) : taxatum et conventum et solemni c-e extat exceptum, celebratum et firmatum.Ita saepius.
N.
warunek umowy; pacti condicio
KsgGrWp I p. 38 (a. 1388) : juxta scitum et c-es inter ipsos.Cf. CONDICO I A 1 .
2.
zmowa, podstępne porozumienie; conspiratio dolosa
DŁUG. Hist. IV p. 280 : fugisse ... Sigismundus rex Bohemicum exercitum pavore, non c-e a suo conspectu ratus.
ARect I p. 241 (a. 1487) : non habuit c-em aut intelligenciam cum ... suis in hac parte complicibus.
II.
iur.
t. t.
1.
żądanie zwrotu własności; actus rem suam repetendi (saec. XVI).
N.
indebiti (et sine causa)
roszczenie z tytułu nienależnego długu; actus aliquid indebitum vindicandi
KodMaz(L) p. 29 (a. 1289) : renuntiamus ... actioni in factum c-i indebiti et sine causa, beneficio restitutionis in integrum.
KodWp III p. 522 (a. 1382) : renuntiavit ... beneficiis c-e sine causa et indebiti.Cf. etiam KodKrak p. 347 (a. 1347).
2.
sprzeciw, protest;
contradictio
KodPol II p. 737 (a. 1363) : in quo prato et omnia alia peccora ... absque prohibitione et c-e cmethonum ... habebit scultetus.Cf. CONDICO II 2.
3.
orzeczenie (sędziego);
sententia (iudicis)
KsgGrWp I p. 192 (a. 1394) : kmetho deberet sibi facere «oprauiszno» juxta c-em dominorum judicum.Cf. CONDICTAMEN II.