I. zawierający wstawiennictwo, polecenie (o mowie, piśmie); quo aliquid commendatur (de sermone, litteris)

FormJ p. 77 : pro eisdem ... gravium personarum c-e voces multipliciter intercedunt.

ArHist V p. 379 (a. 1511) : scolares ... habeant litteras c-as a rectore.

Cf. COMMENDATICIUS I COMMENDATORIUS.

II. zawierający pochwałę, pochwalny; qui laudationem alicuius (rei) continet

ArLit I p. 79 (a. 1521) : doctor incorporandus actum suum ... cum convenienti aliqua facultatis theologicae c-a collatione concludet.