- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- N.
stosunek poddaństwa zawiązany między panem gruntu a osadnikiem na prawie polskim; necessitudo, quae inter colonum atque fundi dominum e iure Polonico intercedebat
StPPP VIII p. 95 (a. 1383) : Meczslaus ... officium c-us et mesem frumenti susceperat.
KsgMaz III p. 74 (a. 1434) : Vitus apud ... Ramoldum duos boves suscepit in c-um et tamdiu debet esse ipsius colonus quousque ab ipso suam portionem exemerit.
AKapSąd II p. 588 (a. 1465) : idem colonus susceperat c-um in villa Urmyeschewo dicti ... canonici ad arandum et disponendum allodium ... pro certa summa frumentorum.