I.
współtowarzyszący; una cum aliis alicui astans
MIECH. p. 29 : Boleslaus rex ... c-ntes ... animauit ad proelium.
N. phil.
GŁOG. Anim. fol. 35b : substantie separate ... non ... sunt forme inherentes, sed tantum c-ntes orbibus, quos mouent (cf.
[ib. infra] fol. 149b).
II.
dodany do pomocy; adiutor additus
ArLit I p. 5 (a. 1429) : quam pecuniam non solus prepositus colligat, sed duo magistri preposito c-ntes.