General
Full Entry
More

COAEQUO

Grammar
  • Formscoaequo, coequo
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -are, -avi, -atum
Meaning Outline
  • I.
    • 1. planum reddere.
    • 2. + terrae tollere, diruere, penitus diruere
  • II. aequalem reddere, aequare
    • 1.
      • α. + alicui aliquem assequi, aequare
      • β. + alicui rei se aptare, submitti
    • 2.
  • III. aequalem ducere, comparare.

Pełne hasło

CO-AEQUO s. COEQUO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I.
1. wyrównywać; planum reddere.
Syn.
complanare ( ArPrawn I p. 425, a. 1547).
N. locut.
mensura coaequata miara strychowana; quae modii labra non exsuperet ( DŁUG. LibBen III p. 93 ), cf.
2. zgładzić, zniszczyć; tollere, diruere, praec. terrae zrównać z ziemią; penitus diruere, ex Vlg. 2 Reg. 8,2 GALL p. 415 (=42,18 M.).
Simili sensu
planitiei ib. p. 444 (= 89,17 M.), item abs. :
ib. p. 460 (= 121,17 M.) : muri c-ti, turres destructae iacent.
II. uczynić równym, zrównać z innymi; aequalem reddere, aequare
1. homines (praec. dignitate, iure).
N. refl.
α. alicui dorównać; aliquem assequi, aequare
DŁUG. LibBen III p. 376 : Casimirus ... suis se pia religione c-turus praedecessoribus.
β. alicui rei przystosować się, poddać; se aptare, submitti
KlQu p. 83 (a. 1470) : de hominibus ... c-ndis Diuine prouidencie.
AAlex p. 209 (a. 1502) : vellent ... forsan Prutheni se c-re iuri communi (cf. ArPrawn VI p. 222, a. 1554 : iuribus et consuetudinibus regni).
2. res (praec. magnitudine, valore),v. gr. praebendam ( DŁUG. LibBen I p. 493 ) , portiones heredum ( Tom. X p. 445, a. 1528) , monetam ( Tom. III p. 56, a. 1514 et passim).
N. refl.
COPERN. OpM p. 30 : remedium est non amplius monetam cudere, donec se ipsam c-uerit.
Cf. Tom. V p. 168 .
Additur
in summam :
KodPol IV p. 96 (a. 1458) : vnam partem pecuniae alteri in summam c-ndo.
III. uważać za równego, porównywać; aequalem ducere, comparare.
Constr. ad
II—III: a .sq. dat. (additur in c. abl.
AKapSąd II p. 776, a. 1512 : fratres ordinis s. Dominici in ipsis successionibus ... spiritualibus saecularibus ... c-amus).
b. sq. cum.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)