- H.
I.
pomoc, wsparcie; auxilium, subsidium
ArHist V p. 250 (a. 1332) : nunquam aliquis salutem consequitur c-o creaturarum.
II.
iur.
1.
pomoc udzielona głównemu sprawcy przy dokonywaniu przestępstwa; auxilium reo in facinore committendo latum
MazZHerb p. 170 (a. 1498) : Martinus occidit filium Andreae cum c-o ... Stanislai.IusPol p. 395
( a. 1541) : inter ... kmethones fiat poena c-ii, sicut est inter nobilitatem.Cf. COADIUTOR III 1 .
2.
wszystko, co strona może wobec sądu przytoczyć na uzasadnienie swego postępowania, czym popiera swoją sprawę; omnia, quibus quis iudicibus causam suam probat, facta excusat
KsgPrzem II p. 45 (a. 1448) : idem paruit ad faciendum iuramentum contra Petrum ... si ad inquantum c-um non habebit.Cf. ADIUTORIUM III AUXILIUM III 2.
III.
eccl.
t. t. urząd pomocnika w zarządzie beneficjum kościelnego,
zwł. biskupstwa; coadiutoris ecclesiastici (cf.
s.
v.
IV)munus atque officium
Tom. VI p. 292 (a. 1523) : pro c-o episcopatus Plocensis ... omnem lapidem movendo.Cf. COADIUTORIA COADIUTORATUS.