General
Full Entry
More

CITATORIUS

Grammar
  • Formscitatorius, cittatorius
  • Etymologycitator
  • Inflectional type -a, -um
  • Part of Speechadjective
Meaning Outline
  • iur.+ edictum punctum verbum terminus qui ad citationem spectat

Pełne hasło

CITATORIUS s. CITTATORIUS, -a, -um (citator)
  • F.
  • S.
  • B.
  • BJ.
  • H.
  • N.
iur. t. t. służący pozwowi, dotyczący pozwu; qui ad citationem spectat
DokKujMaz p. 231 (a. 1294) : cenoby Bissouiensis ... fratribus... coram nobis et nostro iudicio ... stare debentibus omni cum iusticia c-a, vt assolet, prehabita.
KodMp III p. 24 (a. 1337) : presentes literas ... sigillo c-o domini regis Polonie ... iussimus communiri (ita saepius ).
Lites I p. 131 (a. 1339) : produxit ... literam c-am
(ita passim; item edictum : KodWp II p. 586, saec. XIV medio et saepius; punctum : PrPol p. 348, a. 1398) . Praeterea verbum ( AKapSąd II p. 128, a. 1440 : proposuit verbo c-o per cursorem, quod etc.) , terminus
( KsgGrWp II p. 43, a. 1394 : tres terminos c-os et quartum obmissilem ... astitit).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)