dwuimienny; duo habens nomina
GŁOG. Alex. I fol. 202b : Tullius fuit b-us.
N.
nomen
i. q. duplex
DŁUG. Hist. III p. 531 : ut ... proles ... ultra nomen, quod ex ... regenerationis lavacro reportaverit, de nostro Bonifacii nomine b-um sumat nomen.Cf.
KodKKr II p. 234 : ubi tamen legitur binomium.
MIECH. p. 332 : filio nomen b-um Ioannes Albertus inditum est.Cf. BINOMINIS et BINOMIUS.