General
Full Entry
More

BARBATUS

Grammar
  • Formsbarbatus
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -a, -um
  • Part of Speechadjective
Meaning Outline
  • I. barbiger, barbam habens.
  • II. + fratres monachi, praec. Cruciferi

Pełne hasło

BARBATUS, -a, -um
  • F.
  • Th.
  • Bl. (
  • S.
  • Dc.
  • N.
  • subst.)
I. brodaty, noszący zarost; barbiger, barbam habens.
N.
homo bene barbatus i. q. virili aetate
GŁOG. Phys. fol. D 2b : homo bene b-us est bonę discretionis (cf. Th. II 1745,31 ).
Eodem sensu
Tom. VI p. 270 (a. 1523) : maiestas regia fugiat societatem levium hominum, tam puerorum quam b-orum.
II. pl. fratres et multo saepius abs. : zakonnicy, zwł. Krzyżacy; monachi, praec. Cruciferi
ChrMP p. 562 : Pruthenos baptisatos sub ditione b-orum constitutos.
Ib. infra b-i cruce signati cum ducibus Poloniae coadunati castra praedicti Swanthopelci ... expugnarunt.
Ib. p. 594 : Zemomisl dux Cuiaviae … spretis primoribus fratrum b-orum interim consiliis utebatur.
JANKO p. 620 : terram Cujaviae, quam b-i nigram crucem in albo pallio deferentes ... olim ... occupaverant.
MPH II p. 856 (saec. XIV medio): Vincencius volens nomen perdere infidelitatis ipsos b-os et eorum exercitum fuit sagaciter exploratus ([ante pugnam apud Plowce commissam a. 1331)].
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)