- B.
- N. (subst.)
I.
iur.
t. t.
ius, iudicium
sąd prawa niemieckiego, tzw.
gajony; iudicium iuris Theutonici quod dicebatur
KsgHenr p. 104 : resignauit ... in ... b-o iudicio suam hereditatem.
Ib. p. 106 : in b-o iudicio est professus.
KsgŁawKr p. 33 (a. 1368) : est confessus ... coram iudicio b-o.
KodMp IV p. 39 (a. 1392) : ad nostram (sc. advocati Iuris Supremi Cracoviensis ) b-o existente iudicio ... procedens presenciam.Ita saepissime.
N.
glossas Pol.
GLc p. 13 : judicium b-um «sąd gajony».
AKap Sąd I p. 493 (a. 1476) : celebrato b-o iudicio alias «vyecze».
Simili sensu
tempus :
Dogiel IV p. 252 (a. 1526) : in eodem b-o tempore debent partes utraeque probationes suas nominare.
Distinguitur
α.
civile :
APozn II p. 11 (a. 1471) : causam ... ad iudicium civile b-um remitti.
Ib. p. 82 (a. 1479) : in proximo iudicio b-o ... civili.
β.
generale (magnum) :
KodPol II p. 331 (a. 1380) : iudicia generalia seu b-a.
PP III p. 55 (a. 1436) : in magno b-o iudicio.
APozn I p. 80 (a. 1441) : in iudicio b-o generali sive magno.Ita saepius.
Opp.
parvum :
PP III p. 122 (a. 1445) : iudicium b-um ... paruum.
γ.
hospitale:
PP III p. 162 (a. 1448) : iudicium b-um hospitale.
δ.
vicinale :
APozn III p. 72 (a. 1504) : pro futuro proximo iudicio vicinali b-o.
II.
convivium
obrzęd uroczystych zaręczyn;
sponsalia sollemnia
GLb p. 12 : b-um convivium «vivolana szwadzba».Cf. BANNISO I.
III.
cf.
BANNIO II 1.