- S.
- B. (ads-),
- BJ.
- H.
I.
act. zawierający
zdecydowane stwierdzenie
czegoś; aliquid pro certo affirmans, asseverans
PommUrk V p. 459 (a. 1319) : verbis nostris promittimus a-is et stamus predictis tenore presencium obligati.
RHist XXIII p. 157 (a. 1454) : et mala malis accumulando a-a affirmatione ipsam appellando meretricem.
APozn II p. 321 (a. 1496) : necesse est, ut gesta rei publicae ... in cartas autenticas redigantur et a-is confirmationibus perennentur.
II.
pass. ten, o którym
ktoś coś twierdzi; de quo aliquis dicit, affirmat
Visit. p. 355 (a. 1512) : laneus ad relationem ipsorum est XXIV sulcorum et de huiusmodi laneo, per ipsos a-o, solvunt fertonem.