ARENDATIO, -onis f. scr. arendacio, arrendatio, arrendacio (arendo)

• H.

dzierżawa, arenda: conductio, redemptio

StPPP II p. 140 (a. 1402) : Petrasius ... totam partem hereditatis ... Stanislai ... ad sex annos tenendam arrendauit, ratione cuius a-is primo anno duas et sequentibus annis per duas cum media marcas soluere habebit eidem Stanislao sub dampni cautione. ArPrawn I

p. 24 (a. 1407) : occasione a-is ... tem ! 5 110 115 :o 25 I . i 30 j 35 j 40 45 50 55 poraliumbonorum ([cf.]bonorum ecclesiasticorum

ib. p. 384, a. 1532). Ib. X p. 285 (a. 1409) : veniente autem Nativitate Chr(isti)... cessabit a-o.

Dogiel IV p. 167 (a. 1466) : super omnibus piscaturis ... sub praesentia capitanei ... annis singulis... debeat fieri a-o.