- F.
- Th. (rec.),
rhet.
t. t. powtórzenie tego samego słowa na końcu jednego zdania i na początku
drugiego;
figura rhetorica, quae geminatione
eiusdem verbi in membri fine
initioque membri sequentis efficitur
GŁOG. Alex. I fol. 259b : a-is, quum principium clausule sequentis fit idem cum fine prioris clausule; exemplum: sequitur pulcherrimus Astur, Astur equo fidens [(Verg. Aen. 10, 180 sq)].