- F.
- Th.
- S.
- A.
I.
propr.
chylić się ku zachodowi;
ad occasum vergere, declinare.
Constr. :
a.
pers. (de sole, die).
b.
impers.
N.
locut.
a-nte
o zmierzchu;
vespere
AKapSąd II p. 200 (a. 1455) : dum ... iam a-nte sedisset.
DŁUG. Hist. IV p. 23 ): a-nte autem et solis mitigato fervore.
II.
transl. chylić się do
upadku;
labare, occidere
VKyng p. 683 : iam a-nte etate mundi.
CodEp III p. 49 (a. 1450) : hoc a-nte mundo.