II.
phil.
t. t. w sposób ogólny, pojęciowy, oderwany;
sola mente aliquid a rebus concretis
abstrahendo
GŁOG. Alex. I fol. 189b : defectus significat carentiam a-e.
Id. Hisp. fol. 13b : suppositio hic capitur a-e.
Id. Don. fol. 9b : grammatica a-e sumpta et doctrinalis.
N.
abstractive abstrahere
dokonywać abstrakcji z tego, co wyabstrahowane;
abstractionem exercere e rebus non
concretis, sed iam abstractis
GŁOG. Porph. fol. d IIIa : in intellectu, qui intelligit ... a-e abstrahendo vniversale logicum a conditionibus indiuidualibus.