- F.
- Th.
- S.
I.
nieobecność,oddalenie kogoś od jakiegoś miejsca; abscessus
alicuius ab aliquo loco,
cf.
ABSUM I.
N.
constr.
a.
c.
gen.
APozn I p. 280 (a. 1458) : nullo pignore seu vadio aut a-a sue domus evadere debet, sed paratis peccuniis solvere.
b.
c.
ab
AKapSąd III p. 119 (a. 1508) : racione sue ab ecclesia a-e infinite negligencie ... sunt admisse.
N.
locut.:
a-am tenere
być nieobecnym;
abesse
Dogiel IV p. 182 (a. 1477) : si ... tunc ipse loci ordinarius a loco a-am tenuerit; sub a-apod nieobecność; in absentia
AKapSąd III p. 194 (a. 1518) : Nicolaus ... sub huiusmodi a-a a diocesi ... in administratorem creatus.
II.
możność oddalenia się, urlop; licentia abeundi,commeatus
DŁUG. Op. p. 598 : a-am pro magistro Stanislao de Grabowa ad unum annum mitto, non quod ille huiusmodi a-am merito habere debeat, sed ut petitioni vestrae satisfiat.
III.
iur.
niestawiennictwo powoda lub pozwanego w sądzie;
de actione actoris aut rei, qui in iudicio non comparet,
cf.
ABSENTO I
3 :
Lites II p. 206 (a. 1312) : parte Cruciferorum contumaciter absente, eorum tamen a-am Deo subplente.
KsgŁawKr p. 101 (a. 1373) : Katherina ... virtute non comparicionis eorundem et a-e ab omnibus huiusmodi est libera dimissa.
IV.
brak czegoś; defectus alicuius rei,
cf.
ABSUM II .
NIC. POL. p. 152 : ex frigido humore, per a-am scilicet caloris.
CodEp II p. 89 (a. 1417) : propter litterarum a-am.