Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EXSISTENTER

Gramatyka
  • Formyexsistenter, existenter
  • Etymologia exsistens
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • phil. gram.per modum exsistendi, exsistendo, re vera, vere

Pełne hasło

EXSISTENTER s. EXISTENTER adv. (exsistens)
  • L. (exist-)
phil. et gram. t. t. z uwagi na istnienie,w sensie faktycznego występowania, faktycznie,rzeczywiście; per modum exsistendi, exsistendo, re vera, vere
GŁOG. Hisp. fol. 10a : termini sunt in predicamento significative, sed non e-r et proprie.
Id. Don. fol. D IVb: in ista oratione: homo currit, hoc verbum 'currit’ significat cum casu assiociatiue, sed non e-r; modo cum in diffinitione debet capi e-r et non assiociatiue.
Ib. fol. U 7a : Florista voluit, quod gerundia habent casum non e-r, quod essent alicuius casus, sed solum secundum similitudinem terminationis i. habent terminationes similes dictionibus casualibus.
Cf. id. Alex. II fol. n Ia.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)