[EXITIO]
s.
EXICIO,
-onis
f.
- F.
- Th.
- Bl.
wyjście skądś; egressio, exitus.
N.
non exitio
(e
Pol.
)
AGZ XIII p. 286 (a. 1449) : nobilis Johannes ... lucratus est super Waskone ... triginta marcas ... ob non e-em de domo.