Ogólne
Pełne hasło
Więcej

EPILOGUS

Gramatyka
  • Formyepilogus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I.
    • 1. rhet. peroratio, conclusio.
    • 2. conclusio, absolutio (in universum)
  • II. summarium, epitome

Pełne hasło

EPILOGUS, -i m.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • L.
  • N.
I.
1. rhet. zakończenie (mowy, pisma), epilog; peroratio, conclusio.
N.
mowa wygłoszona na zakończenie; oratio in fine dicta
Tom. XII p. 352 (a. 1530) : post conclusionem ...indutiarum conduximus in unum partes ... quibus invicem salutatis ... fecimus e-um in commendationem pacis et concordiae.
2. zakończenie (w ogóle); conclusio, absolutio (in universum)
ArPrawn I p. 250 (saec. XV) : imploro ... citassime obviacionis dictarum solennitatum carnisprivii e-o specificante multiplici etc.
Cf. Th. V 2,669, 47.
II. skrót, zwięzłe przedstawienie jakiegoś tematu; summarium, epitome
GALL p. 4, 15 : explicit epistola, incipit e-us (cf. p. 62, 16 et 123, 16).
VITELO Opt. p. 344 : theoremata disposuimus secundum modum e-i plurimorum praemissorum theorematum.
Concl. p. 254 (a. 1550) : idem hora vigesima premissam lectionem per modum e-i repetet, dubia ...resolvet.
Cf. Th. V 2, 669, 32 sq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)